خانه به دوش  – پرده بکارت، که گاه به عنوان «شرف خانواده‌ها» یا «آخرین سنگر حیا» نامیده می‌شود، یک غشای نازک است که مختص گونه‌های انسانی است. اگرچه معنای زیست‌شناختی آن مشخص نیست، اما ارزش فرهنگی آن بسیار مهم است زیرا نماد انسانی این غشای شکننده را به نشانه‌ای از پاکی، دروازه عشق و سنگر فضیلت تبدیل کرده است.

 پرده بکارت چیست؟

پرده بکارت غشایی است که معمولاً بسیار نازک بوده و به صورت جزئی ورودی خارجی واژن را مسدود می‌کند، تقریباً یک سانتی‌متر از ورودی آن. این مسدودیت جزئی است تا جریان قاعدگی امکان‌پذیر باشد.

پرده بکارت چگونه است؟

در زمان تولد، پرده بکارت معمولاً به صورت حلقه‌ای است: غشا به پیرامون دهانه واژن متصل است. شکل و اندازه آن با رشد تغییر می‌کند و در واقع، انواع مختلفی از پرده بکارت وجود دارد.

پرده بکارت چه کاربردی دارد؟

این سوال مهم‌ترین است، زیرا به ما کمک می‌کند درک کنیم که هرچه به پرده بکارت مربوط می‌شود، بیشتر تخیلی است. پاسخ علمی این است که پرده بکارت هیچ عملکرد زیست‌شناختی شناخته شده‌ای ندارد و احتمالاً یک باقی‌مانده جنینی است.

 آیا پارگی پرده بکارت دردناک است؟

احتمالاً نه! درد در اولین رابطه جنسی با دخول به پارگی پرده بکارت مرتبط نیست. دلایل دیگری نیز برای درد در اولین رابطه وجود دارد، از جمله:

– ناآشنایی، عجله و یا خشونت شریک جنسی.
– نبود روان‌سازی واژنی، که به دلیل عجله، ناآشنایی و همچنین ترس است.
– انقباض عضلات اطراف واژن که به آنها «عضلات بالابرنده مقعد» می‌گویند. این انقباض خود به خود است و اگر تلاش شود که آن را به زور باز کرد، ممکن است به آنچه «واژینیسموس» نامیده می‌شود، منجر شود.

 چرا اولین رابطه جنسی خونریزی می‌کند؟

این نیز یک افسانه است که توسط فرهنگ‌هایی که ارزش زیادی به بکارت می‌دهند، تقویت شده است. تقریباً ۵۰٪ از زنان در اولین رابطه جنسی خونریزی نمی‌کنند. حتی اگر اولین رابطه جنسی با دخول ناراحت کننده یا دردناک باشد، همیشه باعث خونریزی نمی‌شود.

واژن ناحیه‌ای حساس و شکننده است، همانند داخل دهان؛ یک دخول سریع یا خشونت‌آمیز می‌تواند خونریزی ایجاد کند، همانند زمانی که دندان‌های خود را مسواک می‌زنید. حتی یک خونریزی کوچک روی ملحفه سفید می‌تواند به نظر بزرگ و نمایان باشد. بدیهی است که هرچه زن جوان‌تر باشد، دخول ممکن است تروماتیک‌تر بوده و احتمال خونریزی بیشتر باشد.

در برخی فرهنگ‌ها، پس از شب عروسی، ملحفه عروسی به نمایش گذاشته می‌شود تا نشان دهد که ازدواج «مصرف» شده و عروس باکره بوده است. واضح است که این ملحفه باید قرمز شود. برای اینکه زنان، شوهران (که همه خشونت‌طلب نیستند) و خانواده‌ها سرشان را بالا نگه دارند، ترفندهایی برای «قرمز کردن ملحفه‌ها» وجود دارد. اما این نوع آداب و رسوم افسانه «اولین رابطه که با پارگی پرده بکارت خونریزی می‌کند» را پایدار نگه می‌دارد.

 آیا باید درک کرد که حضور پرده بکارت اثبات کننده بکارت نیست و نبود آن هیچ معنایی ندارد؟

دقیقاً. هیچ‌کس نمی‌تواند با استناد به معاینه ظاهری پرده بکارت، «بکارت» یک زن را تأیید یا رد کند. شکل و اندازه پرده بکارت با رشد تغییر می‌کند، به گونه‌ای که معمولاً در زمان بلوغ تقریباً ناپدید می‌شود. پرده بکارت از بافتی نرم تشکیل شده است که فاقد الیاف حساس و رگ‌های خونی است. این موضوع توضیح می‌دهد که چرا می‌تواند بدون درد یا نشانه دیگری در دختران خردسال تحت تأثیر فعالیت‌های روزمره (دویدن، پریدن، تاب خوردن، خودارضایی…) و در نوجوانان و زنان بالغ توسط استفاده از تامپون‌ها تغییر کند.

 ناهنجاری‌های آناتومیکی پرده بکارت

در برخی موارد، پرده بکارت گشاد می‌شود اما پاره نمی‌شود؛ این پرده بکارت موافق یا کشسان نامیده می‌شود زیرا دارای خاصیت ارتجاعی است. در موارد دیگر، پرده بکارت ممکن است سفت و بسیار ضخیم باشد و اغلب غیرقابل نفوذ بوده و نیاز به برداشتن جراحی دارد.

در نهایت، پرده بکارت ممکن است از زمان تولد بسته باشد و به شکل یک غشای کامل واژن را از دهانه واژن جدا کند. این ناهنجاری مادرزادی پس از بلوغ با عدم قاعدگی و درد در ناحیه پایین شکم، چرخه‌ای و ماهانه، به دلیل تجمع خون قاعدگی در حفره رحمی و سپس تجمع خون در واژن (ایجاد یک هماتوم در حفره واژن) خود را نشان می‌دهد. عمل جراحی لازم است که شامل ایجاد یک سوراخ دائمی در پرده بکارت است.